Ben Nevis, located in the northwest Highlands, near the town of Fort William, is the highest mountain in Scotland, the United Kingdom, and the British Isles. The summit is 1,345 meters (4,413 feet) above sea level and is the highest land in any direction for 739 kilometer.

0 Inleiding
Tijdens de jaarvergadering in januari 2023 werd besloten om in november een trip te organiseren naar Ben Nevis area. De trip had meerdere doelen, als eerste natuurlijk een leuk weekje uit met gelijkgestemden en hernieuwde kennis making die je misschien al jaren niet meer had gesproken. De tweede doelstelling was natuur het terrein met als ultieme uitdaging de top van de Ben Nevis. Het derde maar zeker niet onbelangrijkste was het geven acte de préséance bij de herdenking in Fort William en in Spean Bridge bij het commando memorial.

0.1 Lees wijzer
Het verslag is een weergave van de dagelijkse activiteiten aangevuld met een korte historisch beschrijving van hetgeen waar we geweest zijn. Dit is met name gedaan om lezers die niet mee geweest zijn enige achtergrondinformatie te verschaffen.

0.2 Dankwoord
Langs deze weg willen wij de twee organisatoren, Ed Swaghoven & Rinus Roeling, nogmaals hartelijk danken voor de perfecte organisatie. A job well done.

0.3 De deelnemers
Deelnemers: Aad van Gils, Bert Lamers, Ed Swaghoven, Emiel Wolters, Fred van de Steen, Geco Denkers, Gert Tutert, Igo van den Bosch, Jan Henri de Lange, Mink Versluis, Rinus Roeling, Rob Steeman, Robert Cornelissen en Ton de Wit.

 

1 Dag 1 – De heenreis
Rond 13:00 uur waren alle deelnemers bij de ferry terminal in IJmuiden. Het was niet druk en de embarkatie verliep vlotjes en probleemloos.

Na de embarkatie werden de hutten betrokken en om 15:00 uur zaten we aan de koffie. Vele verhalen en wetenwaardigheden werden uitgewisseld en voor sommige een hernieuwde kennis making na 20 jaar.
18:45 uur was het aanvang diner en sommige moesten rond 22:00 uit de eetzaal gezet worden. Na een rustige vaart over de Noordzee waren de eerste vroege vogels om 06:00 uur alweer op G-dek.

De debarcatie was om 09:45 uur en na probleemloos de douane en “border control” gepasseerd te zijn konden opweg,
Onderweg een keer gestopt voor de noodzakelijke koffie en p..stop. Tegen drieën werden de eerste besneeuwde bergtoppen zichtbaar.
16:30 uur arriveerde we op locatie. De Ben Nevis Inn. Accommodatie betrokken en andere noodzakelijke dingen gedaan voor een verblijf van 6 dagen. Het gaf wel déjà vu, mooie accommodatie maar geen kasten, dus gewoon ouderwets uit je koffer/rugzak/paratas leven. Daarna terug naar de Inn en gezongen voor onze Zweedse Geco Denkers omdat hij jarig is.

 

 

19:00 aan de maaltijd en de bespreking voor de volgende dag. Na de maaltijd kregen Ed Swaghoven en Rinus Roeling als blijk van waardering de coin uitgereikt.

 

 

1.1 De Ben Nevis Inn
De Ben Nevis Inn is een meer dan 200 jaar oude schuur die in 2001 is omgebouwd tot een restaurant met accommodatie. Het is gelegen aan de voet van Ben Nevis en biedt een prachtig uitzicht op Glen Nevis. De sfeer is vriendelijk en ontspannen, en het eten, bier en bediening zijn uitstekend. Je kunt in de omgebouwde schuur zitten en genieten van een maaltijd als nergens anders.

De accommodatie is onlangs gerenoveerd en beschikt over een 6-tal comfortabele bunkhouses bedden, aparte toilet-, douche- en droogruimtes voor het ophangen van je natte uitrusting na een (lange) dag wandelen. Elk bunkhouse beschikt over een eigen kitchenette met thee- en koffiefaciliteiten, een magnetron, een broodrooster, een waterkoker. Wandelaars en bezoekers van het gebied kennen de Ben Nevis Inn als een welkome aanblik aan het einde van hun avontuur op de Ben.

2 Dag 2 Ben Nevis of Waterfalls
Op dag twee werd de groep opgesplitst in tweeën. Groep 1 vertrok om 07:00 uur richting Ben Nevis.
Het doel was de top van de Ben Nevis. De tocht was veel zwaarder dan verwacht en zorgende er voor dat een persoon vroegtijdig besloot niet naar de top te gaan. Van de acht man in de groep hebben uiteindelijk 4 man de top bereikt.

Er zijn verschillende routes om de top van Ben Nevis te bereiken. DE route die door Groep 1 gevolgd werd is de “Ben Nevis from Glen Nevis”. Bij de Ben Nevis inn is het startpunt van het Mountain Track en is de meest populaire route.

De afstand naar de top is 6,5 km (4 mijl) met een stijging van 1300m (4275ft). De geschatte tijd naar de top is 4 uur.

 

Het is belangrijk om te weten dat geen enkele route op Ben Nevis een ‘gemakkelijke route’ is. Hoewel de Mountain Track relatief eenvoudig te volgen is, is het gezien de grootte van de berg een uitdaging.

 

 

Sneeuwgrens lag op 800 meter en de top op 1340. De top was besneeuwd en er lag zeker kniediep, wind 20 km/per uur (4 BFT) windchill temperatuur lag rond de -15. Al met al duur de hele tocht dik 9 uur en om 16:30 uur keer de iedereen heelhuids en voldaan terug.

Groep 2 vertrok om 09:00 richting de “Steall Falls” bij ons al gauw omgedoopt in de watervallen”, na een korte autorit werd de tocht te voet voortgezet. De beloofde vlakke terrein bleek veel minder vlak te zijn dan de reisleider in zijn hoofd had. Na goed ander¬halve uur stevige door stappen (3 km) en een stijging van 220 meter arriveerde de club bij de watervallen. Fotootjes geschoten en Natuurkijk allemaal even de op de “ropebridge” geklommen. Dat deed de oude tijden van de hindernis baan in Doorn herleven. weer terug geschoffeld, Na een korte tussenstop op de accommodatie op weg naar Fort William. Het lokale museum bleek gesloten dan maar de distilleerderij. Ook die was overvol met bezoekers. Wandeling High Street. Fort William was bezig met de voorbereidingen voor rememberance day.

 

An Steall Bàn, ook wel bekend als Steall Falls, is een spectaculaire waterval gelegen in Glen Nevis. Het is de op één na hoogste waterval in Schotland, met een totale val van 120 meter. De waterval wordt gevormd door de rivier de Nevis, die vanuit de bergen naar beneden stroomt en over de rand van een steile klif valt. De waterval is relatief gemakkelijk bereiken vanaf de Upper Falls Car Park in Glen Nevis, De locatie is ook opmerkelijk, of berucht, afhankelijk van wie je het vraagt, omdat het een draadbrug heeft waar je de Water of Nevis kunt oversteken.

3 Dag 3 Spean Bridge Station en route naar Achnacarry

Na een goed ontbijt in High Street, Fort William werd koers gezet naar Spean Bridge station, maar eerst even een stukje geschiedenis: . In 1940 riep Winston Churchill, de premier van het Verenigd Koninkrijk, op tot de oprichting van een kleine raiding force om de Wehrmacht te verstoren en het Britse moreel te verhogen. Luitenant-kolonel Dudley Clarke stelde een strijdmacht voor die losjes gebaseerd was op de tactieken van de Boer Commando’s,(Boerenoorlog in Zuid Africa) namelijk kleinschalige invallen achter de vijandelijke linies, gericht op het verstoren, beschadigen en, indien mogelijk, vernietigen van militaire installaties en bevoorradingslijnen. Aanvankelijk bestonden deze nieuwe commando-eenheden uit soldaten van Britse legerregimenten, maar in 1942 werden veel Royal Marines-bataljons omgevormd tot commando’s. Ze werden ook aangevuld met leden van de Royal Navy en de Royal Air Force.

Bij de uitvoering van deze oproep speelde Spean Bridge een belangrijke rol in de training van de Britse Commando’s. Duizenden troepen kwamen naar Spean Bridge om te trainen voor de oorlog in de omliggende bergen en meren, gelegerd op Achnacarry Castle. De route van het Spean Bridge treinstation naar Achnacarry House werd gebruikt als de eerste selectietest voor bijna 25.000 commando’s die daar tijdens de Tweede Wereldoorlog werden opgeleid.

Halverwege de route bevindt zich ongeveer een mijl van Spean Bridge het Commando Memorial. Dit monument met een totale hoogte 5,19 meter en op 27 september 1952 onthult door Her Majesty Queen Elizabeth the Queen Mother, is opgedragen aan de commando’s die tijdens de Tweede Wereldoorlog hier werden opgeleid. Het monument en kijkt uit over de trainingsgebieden van het Commando Training Depot waaronder Ben Nevis.

Achnacarry, ook bekend als Castle Commando, is een gehucht, landgoed en kasteel gelegen in het Lochaber-gebied van de Schotse Hooglanden, ongeveer 23 kilometer van Fort William. De naam Achnacarry komt van de Gaelische woorden voor “veld” (achadh) en “visval” (caraidh).

 

 

De initiële naam was Commando Depot in Achnacarry, dat later werd omgedoopt tot het Commando Basic Training Centre (CBTC), stond bekend als een van de beste, zo niet het beste, van alle speciale trainingscentra die tijdens de Tweede Wereldoorlog door de geallieerden werden opgericht.

De CBTC was een trainingsinstituut van het Britse leger, voornamelijk voor de opleiding van Britse commando’s. Het was ook bekend als Castle Commando. De CBTC trainde zowel Britse commando’s als buitenlanders uit bezette landen als Frankrijk, Griekenland, Noorwegen, Nederland en Polen, evenals enkele Duitsers. Ook werden daar contingenten van de nieuw gevormde United States Army Rangers opgeleid. Het trainingscentrum werd in 1946 opgeheven

 

Na de het ontbijt zijn richting van het Station IN Spean Bridge. Eén pittoresk station volgens goede schotse traditie en wordt beheert door Scotrail. Het station werd in 1894 in gebruik genomen. Van Spean Bridge station naar CTC is 7,48 mijl, (12 Km) De overleveringen vertellen steevast dat deze afstand in de speedmars moest worden afgelegd. Volgens de historische film in het museum marcheerde de Commando’s in spe achter een muziek kapel naar boven. Van het monu¬ment in voertuigen richting CBTC. Daar werden de nodige foto’s gemaakt en sommige mensen kregen er geen genoeg van zoals blijkt uit de vele waar zij opstaan. Vanaf het monument zijn we te voet naar Achnacarry gelopen. Onder¬weg speciaal voor Aad nog even stil gestaan bij iets wat op een LCA Mock-up lijkt met een beetje fantasie zie dat wel.

 

4 Dag 4. Memorial day
in het Verenigd Koninkrijk en andere landen van het Gemenebest, herdachten ze op zondag 12 november 2023, “Remembrance Day”, de gevallenen van de Eerste Wereldoorlog en alle oorlogen en gewapende conflicten sindsdien op. Deze dag is vergelijkbaar met Dodenherdenkingsdag in Nederland.
Voor de goede orde, we hebben natuurlijk elke avond lekker gedineerd, de avond samen doorgebracht, goed geslapen en een overheerlijk ontbijt genoten. Daar gaan we natuurlijk verder weinig tekst aan besteden.
Terug naar de dag van vandaag, zondag. Het programma voor vandaag bestond uit twee grote events. In de ochtend om 10:30 uur de Parade in Fort William en in de middag om 14:30 uur de herdenking bij het Commando Memorial in Spean Bridge.
Na het ontbijt in onze lokale pub het weerbericht bestudeerd, het beloofd een mooie dag te worden met temperaturen in de middag tot +6 graden, geen regen en geen wind tot 16:00 uur. Na het ontbijt verzamelt op het “TESCO carpark”. Daar wemelde het ondertussen van de veteranen compleet met vaandel en andere uitingen van heldendaden. Na hartelijk welkom geheten door de parade commandant werd tekst en uitleg gegeven over wat ons te wachten. Jan Henri was aangewezen als faniondager. Ons fanion mocht intreden in de vaandelwacht, op zich al een grote eer is. Opvallend was het warme onthaal en we voelde ons een vanzelfsprekend onderdeel van deze parade.

Na een korte mars door Fort William en een defilé dat onder andere werd afgenomen door de burgermeester en de CO 43 CDO werden de eenheden opgesteld bij het “War memorial. De ceremonie werd gehouden onder auspiciën van The Royal Brithish Legion Scotland.

 

Er werden de nodige toespraken gehouden, waarna er in tegenstelling tot in Nederland zg Poppy Wreaths gelegd werden in plaats van bloemenkransen. Na afloop was er een Meet and Greet in het Alexandra Hotel.

 

Dat leverde nog een leuke ontmoeting op. Speiciaal voor diegene die in het SKYPEL en in ML opleiding voor 1982 gezeten hebben zullen dit bekende namen zijn: WO2 Brian Snowdon en Csgt Mac donald waren aanwezig, mooie herinneringen werd opgehaald en onze aanwezigheid werd wederom als zeer positief ervaren Ons vaandel mocht intrede in de vaandelwacht op zich al een grote eer is. Halverwege de mars naar de parade ground, werd het defilé afgenomen door de Commandant van 43 CDO. Na een korte plechtige ceremonie werd koers gezet naar het Alexandria Hotel. Daar was gratis koffie. Wat heel erg leuk was dat we daar ook CSGT Brian Snowdon en McDonalds, beide ML’er en grondleggers van het Skipel en later de W-coy.

 

 

Na een snelle lunch werd er koers gezet naar het commando monument nabij Spean Bridge. Hier werd vervolgens – uit het zicht van de tientallen bezoekers – opgesteld voor de mars naar het monu¬ment. Onder strakke leiding van de Schotse Parade Commandant in een traditionele kilt werd afmars gehouden naar het monument. De commando’s van 43 CDO RM, oud RM commando’s en IMC groep werden op de tonen van “The beat of the Trom” door de “bag-pipes band” richting het monument geleid.
Onze MRI delegatie werd een plaats toegewezen recht tegenover het monument.

 

Vervolgens werden er enkele toespraken gehouden door de aanwezige gezagsdragers.
Tot slot werd aan het einde van de ceremonie nog de “Last Post “ ten gehore gebracht. hierna werd het officiële gedeelte van de ceremonie afgesloten. Al met al wederom een zeer indrukwekkende belevenis.

Na ontbinding van de eenheden werden we uitgenodigd voor een gezamenlijk PR monument voor het commando monument.

 

Vervolgens werd er een statie foto genomen van alle aan de ceremonie deelnemende commando’s. Hierna bedankte de OIC van het ceremonieel David Matthews van de Commando Assosiation Committee ons persoonlijk voor de onze bijdrage aan beide ceremonies. Nogmaals benadrukte hij dat onze aanwezigheid door eenieder zeer gewaardeerd werd. Vervolgens was het voor ons hoog tijd om afmars te houden naar onze tijdelijke thuisbasis onder de Ben Nevis”.

5 Dag 5 – Laatste dag in Schotland.
Alweer de laatste dag van de IMC in Schotland. Na twee exceptionele mooie dagen in de Highlands viel de overgang naar het meer bekende Schotse weer koud op ons dak …. de voorspelling voor die dag en komende dagen was regen, regen, regen en nog eens regen met lagere temperaturen.
Ook vandaag werd de IMC groep in tweeën opgesplitst.

Groep 1, één vijftal die-hards had besloten dat zij het laatste gedeelte van de West Highland Trail gingen lopen van Kinlochleven naar Fort William. Ondanks het voorspelde slechte weer ging de ploeg de uitdaging aan en startte om 08:30 uur de verplaatsing vanuit Kinlochleven. Voor de goede orde de route bedraagt 25 km door onvriendelijk en swampy terrein. Maar net zoals bij de beklimming van de Ben Nevis werden we geregeld getrakteerd op prachtige vergezichten. Deze momenten staan gegrift in ons geheugen … Memories for Life.

De tocht was vermoeiend maar zeer de moeite waard. Ondanks het beroerde weer had niemand spijt van de beslissing om deze “hike” te ondernemen. Rond de klok van 14.00u zaten we moe, nat maar voldaan aan een pint Lager in ons hostel.

 

 

 

 

 

 

Groep 2, omvat het meer cultuur-historische deel van de IMC delegatie. Om 09:30 vertrok de groep naar Fort Williams voor het broodnodige ontbijt. Nadat de inwendige mens versterkt was werd de verplaatsing ondernomen naar het lokale museum. Het museum is des te interessanter voor ons omdat het een aantal zeldzame stukken in het bezit heeft uit de periode vanaf 1942 over de invulling van de commando training toendertijd. De authentieke film over de periode riep veel herinneringen op uit onze actieve periode bij de baas. De getoonde beelden van de gebruikte hindernisbanen deden denken aan de hindernissen welke in Doorn tot laat in de vorige eeuw gebruikt werden.

Om 16.00u was de complete IMC groep weer present op de locatie Ben Nevis Inn.
Er werd op tijd van de avondmaaltijd genoten. Wederom werd ons een voortreffelijke maaltijd voorgeschoteld.Na het bereiden van een persoonlijk “ ontbijtpakket” voor de volgende morgen werd het tijd om de eigen spulletjes weer te verzamelen en in te pakken. De volgende morgen stond het vertrek naar New Castle UK voor 07.30u sharp gepland.

 

6 Dag 6/7 – Exfiltratie.

Het vertrek vanuit Fort William was stipt om 07.30u. Het afscheid uit ons operatie gebied van de afgelopen dagen was typisch Schots – grijsgrijs met veel, heel veel regen.

De 400km lange reis naar New Castle verliep vlotjes. Slechts tweemaal werd de rit onderbroken.
De eerste stop was bij het monument van Sir David Stirling nabij Doune langs de B824 in Schotland. Kolonel David Stirling was de grondlegger van de Special Air Service tijdens WO II. In Afrika maakte hij met zijn gevechtseenheid het Duitse Afrika Korps o.l.v. maarschalk Rommel behoorlijk lastig.

De tweede stop was een routine matige koffie- en P-stop ergens onderweg bij een wegrestaurant.
Na een rit van bijna 6 uur arriveerden we tegen 14.00u we bij de ferry terminal in New Castle.

 

Na het aanmelden bij de rederij in de haven en de standaard controle door customs en Immigration kon er ingescheept worden.
Aan boord wederom van een uitstekend verzorgde avondmaaltijd en ontbijt genoten.
Na een lekker biertje in de scheeps-disco werden de kooien opgezocht. Wederom een overtocht zonder problemen gehad.

 

Ook de ontscheping in IJmuiden de volgende morgen verliep gladjes. Op de kade werd de IMC groep nog eenmaal verzameld. Hier werd uitgebreid afscheid van elkaar genomen. Eenieder zwierf vervolgens uit in diverse windrichtingen richting thuisbasis.
We kijken zonder uitzondering terug op een geweldige belevenis in ons vertrouwde Schotland.